Als je het eerste boek nog niet gelezen hebt, heeft het
geen zin om deze review te lezen. Er staan spoilers in over het eerste boek en
het verhaal zou een beetje uit de lucht gegrepen kunnen lijken.
We beginnen het verhaal een paar maanden na de
overwinning van Peeta en Katniss tijdens de Hunger Games. Naar jaarlijkse
traditie moet de overwinnaar een soort “Victory ronde” maken doorheen alle
districten en de Capitol. Maar tussen Peeta en Katniss gaat het al een tijdje
niet meer zo goed. Peeta is gekwetst door de onthulling van Katniss dat hun romance
enkel voor de show was.
Aangezien het land hen nog altijd ziet als het verliefde
koppeltje moeten ze dus hun spelletje doortrekken tijdens de Victory ronde. Ik
vind dat je hier al kan zien dat Katniss meer naar Peeta toe groeit, al houdt
ze nog altijd meer van Gale.
Dit jaar is echter een speciaal jaar. Het is het 75e
jaar van de Hunger games en iedere 25 jaar is er een “Quarter Quell”, een
speciale editie van de Hunger Games.
Katniss bereidt zich al voor op het feit dat 2 kinderen
uit haar district de arena in gezonden zullen worden en dat ze hen zal moeten
begeleiden.
Maar wanneer de bedoeling van de Quarter Quell onthuld
wordt, wordt Katniss’ wereld opnieuw helemaal overhoop gegooid.
Waarom dit mijn favoriet is van de 3 kan ik niet echt precies zeggen. Misschien is het omdat alles veel serieuzer wordt in dit boek: de dreiging van de
president, de andere victors, het dieper ingaan op de armoede en het onrecht in
het land. Alles wordt bloediger, gewelddadiger en iedereen staat er machteloos
tegenover. Alles lijkt te bestaan uit intriges, geheimen, plannetjes om iemand
uit de weg te ruimen. Enkele personages nemen gewaagde beslissingen, waar ze
met hun leven voor moeten betalen.
Het beste aan heel het boek vond ik de arena. De arena in
het eerste boek was eerder “normaal”: een bos, een meer, een veld. Deze keer
was het echt iets speciaals. Het hele idee van de klok vond ik geniaal! Ik kon
het me ook allemaal direct voorstellen, mij zo inbeelden hoe alles eruit zou
zien. Het deed mij denken aan een exotisch eiland, maar dan veel dodelijker.